Γερόντια με κουλούρια και άλλα σοβαρά θέματα

Ξέρω ότι έχω υποσχεθεί ένα ποστάκι στην Queennie, το παρακάτω όμως δεν παραβλέπεται εύκολα. Αντιγράφω από το "Ποντίκι", φύλλο 1540, 26/02/09. Τα έντονα γράμματα δικά μου.

"Γερμανός διπλωμάτης συνόδευσε τους αρμόδιους ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού στην ακρόαση που είχαν για να απολογηθούν στο ΕΣΡ, για εκπομπή τους (γερμανικής παραγωγής). Σας μεταφέρω ακριβώς πώς περιέγραψε την εμπειρία του με το Εθνικό μας Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο:
Η αίθουσα αναμονής ήταν ένα δωματιάκι 2x3, όπου ήμασταν στριμωγμένοι όρθιοι 20 άτομα της Ρ/Τ αγοράς περιμένοντας την ακρόαση. Κάπου 10 άλλοι απολογούμενοι στεκόντουσαν όρθιοι στο διάδρομο. Όταν παρουσιαστήκαμε στο Συμβούλιο, βρεθήκαμε μπροστά σε 5-6 άτομα προχωρημένης ηλικίας - νομίζω ένας ήταν νεαρός, τριαντάρης.
Τα μέλη είχαν μπροστά τους κάθε λογής κουλούρια και μπισκότα τα οποία και έτρωγαν, διαβάζοντας ταυτόχρονα εφημερίδες ή άλλα έγγραφα αγνοώντας τις καταθέσεις των επιχειρημάτων μας. Ήταν μια προσβλητική εμπειρία και μία αντιπαραγωγική διαδικασία".

Υποθέτουμε ότι ο αρμόδιος, επίσης ηλικιωμένος, υπουργός Παυλόπουλος έχει κάποιο επιχείρημα περί εμπειρίας των μελών του ΕΣΡ και τους κρατάει ακόμα εκεί. Το γενικότερο συμπέρασμα πάντως είναι ότι οι συνταξιούχοι όχι μόνο κρατάνε τη χώρα από τα ---μπιιιιιιιιιπ--- αλλά και το κουλουράκι είναι αναντικατάστατο. Σου λένε, "θα μας τα πρήξουνε που θα μας τα πρήξουνε τώρα, τουλάχιστον να 'μαστε φαγωμένοι".