Τι ακριβώς θέλει η ΕΣΗΕΑ;

Μετά από κάτι βδομάδες που έχω να κάνω ποστάκι, επιστρέφω δριμύτερη μέχρι την επόμενη κρίση έλλειψης χρόνου!

Και τι έχω να πω για την επικαιρότητα; Ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Πέρα από αυτό, το γνωστό, τα πράγματα παραμένουν εξόχως εκνευριστικά. Για παράδειγμα, μείζον θέμα είναι το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου. Βοούν τα δελτία ειδήσεων, όπου οι δημοσιογράφοι αρέσκονται να ασχολούνται δημοσίως με τα του οίκου τους. Το πιο λογικό πράγμα στον κόσμο, ότι μία ζημιογόνος επιχείρηση κλείνει, γίνεται αντικείμενο... απεργίας του κλάδου! Τι ακριβώς θέλει η ΕΣΗΕΑ από την κυβέρνηση; Να πάρουνε τους απολυμένους του Ελέυθερου Τύπου στο δημόσιο; Δεν καταλαβαίνω δλδ γιατί απήργησαν, και μάλιστα εν ριπή οφθαλμού, οι δημοσιογράφοι.

Και ναι μεν η εργοδοσία θα μπορούσε να δείξει σοβαρότερο κοινωνικό πρόσωπο δίνοντας χρόνο στους εργαζόμενους και όχι φέρνοντάς τους προ εκπλήξεων ή επιχειρώντας να πουλήσουν την εφημερίδα αντί να την κλείσουν, αλλά αυτά τα πράγματα συμβαίνουν κάθε μέρα σε δεκάδες κλάδους και δεν είδα να ιδρώνει το αυτάκι κανενός δημοσιογράφου.

Η ουσία βεβαίως είναι ότι κάτι τέτοιες εξελίξεις λειτουργούν για μία ακόμα φορά ως αφορμή για να ξεσκεπαστεί η χύτρα με τα σκατά και να πάρουμε όλοι μία ακόμα τζούρα για το τι γίνεται με τα διαπλεκόμενα. Λεξούλα παλιά αλλά διαχρονική. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι ο Κύρτσος πήγε στη Μπακογιάννη και της ζήτησε να τον αφήσει να πάρει αυτός την εφημερίδα (και όχι ο κουμπάρος της κύριος Τάδε - δεν συγκράτησα όνομα - και ο οποίος πούλησε αργότερα τον ΕΤ στους Αγγελόπουλους) κι εκείνος (ο Κύρτσος) θα "προστάτευε τη δημόσια εικόνα της". Αποδεικνύεται λοιπόν για μία ακόμα φορά πως νταβατζήδες, εταίρες και λοιπά τροπικά είδη ευδοκιμούν πλήρως στη χώρα μας. Θα φταίει το κλίμα.