Τον Τάσο Τέλλογλου τον συμπαθούσα ιδιαίτερα για τη δουλειά του. Σε μία εποχή όπου η τηλεοπτική δημοσιογραφία δεν είναι τίποτ' άλλο παρά προσωπική - κομματική άποψη, φαινόταν να είναι ένας από τους λίγους εναπομείναντες δημοσιογράφους που τεκμηρίωνε τα ρεπορτάζ του με στοιχεία και έρευνα. Για την ακρίβεια, έχω την εντύπωση ότι περισσότερο έψαξε ο Τέλλογλου την υπόθεση Siemens, παρά ο εισαγγελέας, ας πούμε.
Πρόσφατα όμως, διάβασα ένα δημοσίευμά του που με εξόργισε. Μιλώ για το "Τίμημα της εκλογής" που δημοσιεύτηκε στο Protagon.gr. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο και τα σχόλια των επισκεπτών εδώ. Ο Τέλλογλου προτείνει ουσιαστικά μία νέα κυβέρνηση που θα έχει βασικό κορμό το ΠΑΣΟΚ και κλείνει το άρθρο του με την εντυπωσιακή φράση "Είναι ανάγκη να έχει πρωθυπουργό τον Παπανδέρου;". Σε κάποια από τα πρώτα σχόλια ο Άρης Δαβαράκης ζητά διευκρινήσεις και ο Τάσος Τέλλογλου απαντά σε σχόλιο πάλι:
"Κατ αρχήν γραφω "βασικό κορμό" το ΠΑΣΟΚ , αρα δέν θα είναι μόνο ΠΑΣΟΚ .Το ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε τον Οκτώβριο για να εφαρμόσει μία αλλη πολιτική απο αυτή που τώρα χρειάζεται ο τόπος .Το ΠΑΣΟΚ δέν διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση για τα μέτρα που θα ανακοινωθούν τα επόμενα 24ωρα .Να κάνουμε εκλογές;Δέν είμαστε αυτόχειρες .Αρα τι μένει; Μία κυβέρνηση σαν και εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ιούλιο του 1974 , απο όλους τους πολιτκούς χώρους .Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να εχει εκτακτες εξουσίες ,για να το πώ πιο απλά η χώρα είναι σε κατάσταση εκτακτης ανάγκης χωρίς δικτατορία αλλά ορισμένα αρθρα του συνταγματος πρέπει να βγούν "εκτός" η να ερμηνευτούν ανάλογα. Εκδηλώσεις σαν κι εκείνες του ΠΑΜΕ στον Πειραιά πρέπει να δίνεται η δυνατότητα κηρύσσονται αμέσως παράνομες με διαδικασίες αυτοφώρου , πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς(πχ πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας ,απεργία εκπαιδευτικών μέσα στις εξετάσεις )Στο Βέλγιο πρίν μερικά χρόνια μία τετοια κυβέρνηση συναπισμού προχώρησε σε αναστολή ορισμένων συνταγματικών διατάξεων για ενα διάστημα . Ο κ Παπανδρέου είναι ακατάλληλος για να ηγηθεί μιας τετοιας κυβέρνησης "εθνικής ανάγκης" ,λμπορεί να είναι αντιπρόεδρος της και υπουργός των Εξωτερικών αλλά επικεφαλής πρέπει να είναι κάποιος που να μην διστάζει μπροστά σε οποιο κόστος . Η μόνη προυπόθεση που θέτει η κοινωνία είναι να μοιραστεί το βάρος δίκαια.".
Ο Δαβαράκης - για την ιστορία - κατάλαβε και συμφώνησε. Εγώ πάλι επίσης κατάλαβα αλλά όχι μόνο δεν συμφωνώ, αλλά αρχίζω να υποψιάζομαι ... σκοτεινά σενάρια για τούτο τον έρμο τόπο. Με δυο λόγια, φράσεις όπως "ορισμένα αρθρα του συνταγματος πρέπει να βγούν "εκτός" η να ερμηνευτούν ανάλογα" ή "πρέπει να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας αλλά και της διαμαρτυρίας σε ευαίσθητους τομείς" μου προκαλεί ανατριχίλα. Η αναστολή "ορισμένων συνταγματικών διατάξεων" προβλέπεται από το ίδιο το Σύνταγμα μόνο σε περίπτωση πολέμου ή ένοπλου κινήματος ανατροπής της εξουσίας, και μόνο για διάστημα μερικών ημερών.
Επιπλέον, όλοι οι τομείς είναι ευαίσθητοι: η παιδεία, η υγεία, οι συγκοινωνίες, ο τουρισμός, η δικαιοσύνη, η αγροτική ανάπτυξη, η έννομη τάξη και πάει λέγοντας. Δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα συνέβαινε αν κάποια κυβέρνηση αποφάσιζε καταστολή των απεργιών και διαμαρτυριών σε όλους τους παραπάνω ευαίσθητους τομείς.
Πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο δεν θα γελάει κανείς με το ανέκδοτο της "συλλογικής ευθύνης". Έτσι ξεκίνησε η προπαγάνδα και η συλλογική μας ύπνωση, εκπορευόμενη κυρίως από τα media... Ακριβώς τη στιγμή που ο κόσμος ξυπνά και απαιτεί την κατάργηση του κατάπτυστου νόμου περί ευθύνης υπουργών, οι δημοσιογράφοι αναφέρονται σε "συλλογικές ευθύνες" έτσι ώστε να παραμείνουν ατιμώρητοι οι πολιτικοί, μέσα στη γενική θολούρα. Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι εκμεταλλεύονται ουσιαστικά την έλλειψη αλληλεγγύης που υπάρχει πλέον στην ελληνική κοινωνία ("με ποιο δικαίωμα οι αγρότες εμποδίζουν τη διέλευσή μου από την εθνική οδό;") και φαίνονται να επιστρέφουν σε φασιστικές εφεδρίες του τύπου "ΠΡΕΠΕΙ να περιοριστεί το δικαίωμα της απεργίας..." ή "ορισμένα άρθρα του Συντάγματος πρέπει να βγουν εκτός" και άλλα φαιδρά μεν, επικίνδυνα δε.
Μετά την απογοήτευση που μου προκάλεσε το άρθρο του Ξανθούλη, που αναπολεί την παλιά, καλή, ελληνική μιζέρια, και το οποίο σχολίασε επαρκέσταστα η 50ft queenie εδώ, το παραπάνω άρθρο του Τάσου Τέλλογλου, μου προκαλεί οργή.
Για να ξεκαθαρίσω και την προσωπική μου θέση, θεωρώ γελοίο και φασιστικό τον τρόπο που γίνονται οι κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ. Μπλοκάρουνε τους τουρίστες μέσα στο κρουαζιερόπλοιο και .. τι έγινε; Δεν θα βρει άλλο τρόπο το υπουργείο να περάσει την άρση του καμποτάζ; Τι κρίμα που δεν ήμουν εγώ στο εμπορικό κέντρο εκείνη την ημέρα που έβγαζαν έξω διά της βίας τους καταναλωτές. Δεν νομίζω να υπάρχει πιο σιχαμένο πράγμα από τους κομμουνιστές με τη φασιστική νοοτροπία. Όμως, πέρα από αυτό, σε καμία μα καμία περίπτωση δεν θα ωφελούσε τον τόπο μία κυβέρνηση μη εκλεγμένη, όπως υποστηρίζει ο Τάσος Τέλογλου (δηλώνοντας ότι αφ' ενός οι εκλογές θα ήταν αυτοχειρία, αφ' ετέρου ότι η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει), και επιπλέον μία κυβέρνηση που θα "άφηνε εκτός" ορισμένα άρθρα του Συντάγματος, κατά το δοκούν, και πάντα για το καλό του τόπου.
Το καλό του τόπου, που θα έπρεπε να υποστηρίζουν οι δημοσιογράφοι - κάνοντας απλώς τη δουλειά τους, που θα πει καταγράφοντας την κοινή γνώμη - είναι να φυλακιστούν οι υπαίτιοι πολιτικοί για την κατρακύλα της χώρας. Όχι πολύ, πέντε χρονάκια ο καθένας είναι αρκετά για να καταλάβουν, όχι οι ίδιοι αλλά οι επόμενοι επίδοξοι σωτήρες της πατρίδας ότι δεν μπορούν να μας πνίγουν άλλο στα σκατά ενώ οι ίδιοι απολαμβάνουνε τους κόπους μας.
Η απλή λογική απαιτεί άνοιγμα όλων των λογαριασμών όλων όσοι έχουν διατελέσει βουλευτές και στελέχη υπουργείων, εφοριών και λοιπών φορέων από το 1974 και μετά καθώς και συγγενικών προσώπων, έρευνα των περουσιακών τους στοιχείων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δήμευση της κινητής και ακίνητης περιουσίας όταν δεν συνάδει με το πόθεν έσχες και φυλάκιση των υπαιτίων. Είναι απλό. Αυτός είναι ο μονόδρομος και όχι τα δις του ΔΝΤ.
Διαφορετικά, η κάθαρση θα είναι μάλλον βίαιη και όντως θα καταλυθεί το Σύνταγμα, αλλά όχι κατά το δοκούν αυτή τη φορά....
6 σχόλια:
Δεν ξέρω που βλέπεις την φασιστική νοοτροπία στις πράξεις του ΠΑΜΕ. Απεργία ήταν. Και τέλος πάντων φασιστικά είναι τα μέτρα που προσπαθούν να περάσουν. Να δουλεύεις σαν δούλος... να σου κόβουν μισθούς και να καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις... μια ζωή δούλος... ή όπως στην περίπτωση μου... να μην μπορείς να βρεις κάν αγγελίες στην εφημερίδα για δουλειά... σε σημείο που να σκέφτομαι ότι μάλλον θα φύγω αναγκαστικά στο τέλος εκτός Ελλάδας... ήδη 4 φίλοι μου που έχουν τελειώσει το ίδιο τμήμα με εμένα έχουν φύγει... 2-3 έδιναν την προηγούμενη βδομάδα συνεντεύξεις για να φύγουν για Αγγλία και 1-2 που τελειώνουν τώρα την σχολή... το σκέφτονται σοβαρά... Αυτό είναι φασιστικό και βίαιο.
Η προσπάθεια των εργαζομένων να μπλοκάρουν τα μέτρα προκαλώντας με τις απεργίες και τα μπλοκαρίσματα "ζημιές" στο κεφάλαιο δεν είναι φασιστικές νοοτροπίες... είναι πράξη αντίστασης... απέναντι σε όλους αυτούς που προσπαθούν να τους πάρουν τα όποια εναπομείναντα δικαιώματα τους.
Για το κατάστημα που λες και που έβγαζαν καταναλωτές έξω δεν ξέρω να πω με σιγουριά σε ποιο περιστατικό αναφέρεσαι για να σου απαντήσω.
Όμως σε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να βγάλουν τα προς τα ζην τέτοιες πράξεις μου φαίνονται αδιάφορες.Η ακόμα καλύτερα όχι απλώς δικαιολογημένες αλλά αναγκαίες αν πρόκειται να εξασφαλίσουν τα όποια δικαιώματα των εργαζομένων. Ο χαρακτηρισμός ότι κήρυξαν πόλεμο στην εργατική τάξη που έδωσε το ΚΚΕ μου φαίνεται ακριβής αλλά ελλιπής. Περισσότερο ταιριάζει ο όρος σφαγή... αν δεν ξυπνήσουν γρήγορα οι εργαζόμενοι να αντισταθούν με όποιο μέσο έχουν θα ζήσουν την απόλυτη εξαθλίωση. Και δεν υπάρχουν δικλίδες ασφαλείας στην σημερινή κοινωνία... δημόσιος ή ιδιωτικός. Μην ξεχνάς εξάλλου ότι εργατιά χωρίς λεφτά=μαγαζιά χωρίς δουλειά.
Και τέσπα το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή δεν συγκρίνεται με 1 μέρα καθυστέρηση ενός κρουαζιερόπλοιου που δεν νομίζω ότι και για να πηγαίνεις κρουαζιέρα... είσαι ο μέσος άνθρωπος οικονομικά. Εμένα τουλάχιστον οι διακοπές μου ήταν μια ζωή κάμπινγκ ή έστω σε σπίτι φίλου μου.
Εγώ πάντως μέρα με την μέρα με τις κινήσεις του ΠΑΜΕ αισθάνομαι όλο και ποιο κοντά στο ΚΚΕ. Και αν και του έχω ασκήσει και εξακολουθώ να του εξασκώ κριτική και τέσπα θεωρώ την τακτική του αδιέξοδη μακροπρόθεσμα δεν μπορώ παρά να βρίσκω τον εαυτό μου να συμφωνεί μέρα με την μέρα και περισσότερο με την τακτική του... που πολλές φορές επιθυμώ πολύ σκληρότερη στάση από αυτό.
α και για τον Τέλλογλου εγώ προσωπικά ποτέ δεν τον συμπάθησα. Όπως και όλους αυτούς τους δημοσιογράφους και πολιτικούς που έλεγαν ότι ζούσαμε ή ότι ζούμε σε μια δημοκρατία... και που ταυτόχρονα μιλούσαν για αγώνες... αλλαγές μέσα στο σημερινό σύστημα και πωλούσαν ένα αριστερό προφίλ. Την παραπάνω άποψη την δέχομαι από κάποιον απλό πολίτη ή τέσπα κάποιον που δεν είναι μέσα στα πράγματα γιατί δέχομαι ότι μπορεί να μην ασχολείται ή τέσπα να μην έχει συναίσθηση κάποιων πραγμάτων μιας και τα βλέπει από μακριά. Τέσπα σέβομαι την άποψη τους και ας διαφωνώ. Αλλά ειλικρινά όσοι είναι μέσα στα πράγματα και λένε τέτοιες απόψεις για εμένα λένε ξεκάθαρα ψέματα. Το παραπάνω άρθρο δεν θα πρέπει να εκπλήσσει κανέναν... Η καταστολή είναι δεδομένο ή τουλάχιστον θα έπρεπε να το θεωρούμε δεδομένο ότι θα αυξηθεί. Πάντα έτσι γινόταν στις σύγχρονες "δημοκρατίες" μας όταν υπήρχε ή άρχιζε να υπάρχει έντονη αμφισβήτηση και αντίδραση στα μέτρα των πάνω. Θα μπορούσα να γράψω κατεβατά για αυτό. Το θέμα όλοι όσοι έβλεπαν συμπαθητικά τον Τέλλογλου να προσπαθήσουν να δουν που έκαναν λάθος. Αλλά και να κριτικάρουν ή έστω να επανεξετάσουν τις απόψεις που έκφραζαν. Γιατί αυτό που ζητάει ο Τέλλογλου είναι μια δικτατορία για να περάσουν τα μέτρα με την υπογραφή των κομμάτων.
Καλημέρα. Τυχαίνει να σου απαντώ σε μία μέρα πολύ βαριά λόγω της χθεσινής δολοφονίας των 4 ανθρώπων στη Μαρφίν...
Αυτό που λέω στο ποστ και που υποστηρίζω ότι είναι φασιστικό είναι το εξής: πάω εγώ να ψωνίσω σε ένα μαγαζί. Ορμάει μέσα ένας ΠΑΜΕ και με τραβάει έξω γιατί κατά τη γνώμη του πρέπει να ξεσηκωθεί ο λαός σε απεργία. Ασκεί βία εναντίον μου για να με αναγκάσει να υπηρετήσω αυτό που εκείνος θεωρεί σωστό. Το ίδιο παράδειγμα μπορείς να το αναγάγεις στην κρουαζιέρα κλπ.
Στα υπόλοιπα που λες, συμφωνώ απολύτως. Τα μέτρα δεν είναι απλά φασιστικά, είναι όνειδος, μεγάλη, τεράστια ντροπή, ειδικά για τους απόμαχους της ζωής. Είναι μεγάλη ντροπή να κόβουν εισόδημα από ανθρώπους που δούλεψαν μία ζωή και είναι πλέον 70 χρονών. Γενικά η κατάσταση είναι τόσο σκατά που δεν ξέρω πια από πού να το πιάσω το θέμα.
Γνώμη μου είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις ξέρανε τι έπρεπε να κάνουνε - διαχρονικά - και δεν το κάνανε. Ο λεγόμενος λαός, που ωφελήθηκε από αυτό το σύστημα διαφθοράς και βολέματος έχει ναι μεν ευθύνη, αλλά είναι μικρή μπροστά στις τερατώδεις ευθύνες της εξουσίας. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι καταστρεπτικές νοοτροπίες του βολέματος και της πάρτης ξεκινούν από πάνω και διαχέονται προς τα κάτω. Τα κόμματα σήμερα παραπαίουν, και δικαίως γιατί αυτοί δεν είναι πολιτικοί αλλά τυχοδιώκτες, και η μόνη ελπίδα φαίνεται να είναι η ισοπέδωση του πολιτικού συστήματος και η ανασύνταξή του εκ βάθρων...
@Banshee Οκ στην περίπτωση του καταστήματος δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να σε πιάσει να σε βγάλει έξω. Όμως δεν είναι το ίδιο με την κρουαζιέρα. Σου εξήγησα τουλάχιστον παραπάνω γιατί δεν το θεωρώ το ίδιο.
Νομίζω ότι μπορούμε δημοκρατικά να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε ))
Σε γενικές γραμμές πάντως, και θεωρητικά μιλώντας, με όλα όσα συμβαίνουν θα έπρεπε πολύς κόσμος να υποστήριζε το ΚΚΕ σήμερα. Κι εμένα, ως εργαζόμενη, αυτή υποτίθεται ότι είναι η παράταξη που εκπροσωπεί τα συμφέροντά μου. Όμως το ΚΚΕ εξακολουθεί να βρίσκεται κολλημένο στο 12% εδώ και χρόνια, παρά τις κινητοποιήσεις του και παρά την κατάντια των υπολοίπων κομμάτων. Αυτό δεν σου φαίνεται περίεργο; Είναι απαρχαιωμένο πολιτικό κομμάτι, εκφράζει θέσεις και αντιλήψεις που δεν περνούν πια στον κόσμο, παρά τους χαλεπούς καιρούς. Σκέφτομαι ότι το ΚΚΕ ξεκινά από έναν βασικό διαχωρισμό: από δω οι εργαζόμενοι, από κει το κεφάλαιο σε μία εποχή που όλοι οι εργαζόμενοι θέλουν να γίνουν οι ίδιοι ...κεφαλαιούχοι. Και έγιναν, για λίγο, χάρη στις πιστωτικές τους κάρτες...
Καλημέρες!
:-)
"Όμως το ΚΚΕ εξακολουθεί να βρίσκεται κολλημένο στο 12%"
ποιο 12%;;;; δεν έχει φτάσει εκεί ακόμα... πάντως αν κοίταζες τα ποσοστά του ΚΚΕ θα έβλεπες ότι έχει σταθερά σχεδόν μια ανοδική πορεία από 1990 στις εκλογές
http://www.kke.gr/eklogika_apotelesmata/apotelesmata_ethnikon_eklogon?act=4&tab=1
Επίσης στις πορείες του ΠΑΜΕ που παλιά δεν μαζευόταν ούτε καν 100 άτομα να γίνει πορεία βλέπεις ότι έχει συνεχώς περισσότερο κόσμο. Τέσπα Δεν ισχύει πιστεύω η παρατήρηση σου ότι είναι κολλημένο σε συγκεκριμένα ποσοστά (και σίγουρα όχι στο 12% μιας και είναι πολύ ποιο κάτω) αλλά συμφωνώ ότι έχει αρκετές αναντιστοιχίες με την εποχή μας ή έστω τις ανάγκες της.
Εξάλλου άσχετα από την ανοδική τάση το ότι το ΚΚΕ είναι κολλημένο σε κάποια σημεία είναι γνωστό.
Όμως είμαι σίγουρος ότι διαφωνούμε ακόμα και στο ποια είναι αυτά. Συνήθως κάποιος που διαφωνεί με τον σοσιαλισμό κομμουνισμό προφανώς το λέει αυτό. Όμως δεν είναι κάτι απαραίτητα κακό μιας και υπάρχουν άτομα που ελπίζουν σε μια διαφορετική κοινωνία.
Τώρα για τους εργαζόμενους που έλπιζαν να γίνουν κεφαλαιούχοι μάλλον ζούσαν με ψευδαισθήσεις... δεν τους φταίει το ΚΚΕ γιαυτό... και θα με πείραζε πραγματικά ένα κόμμα(στην συγκεκριμένη περίπτωση το ΚΚΕ) να αλλάξει τις θέσεις του για να προσαρμοστεί σε αυτά που λέει ο κόσμος από την στιγμή που δεν τα πιστεύει μιας και το θεωρώ λαϊκισμό.
Καλημέρα και σε σένα!!!!!
Δημοσίευση σχολίου