Βαδίζω
στον ίδιο δρόμο
με τις ίδιες γάτες
να περιμένουν
και τον σκύλο
παραδίπλα να γαβγίζει.
Στην αλληλουχία των εικόνων
το βλέμμα απλανές.
Βαδίζω
στον ίδιο δρόμο
με τις ίδιες βρεγμένες,
τσιμεντένιες πλάκες
να υποδέχονται τα βήματά μου.
Στην αλληλουχία των εικόνων
γίνομαι οδοιπόρος.
Ανασύρω το βλέμμα
απ’ το σπήλαιο,
αφήνω πίσω τις σκιές
και γεύομαι το φως.
Το σύνηθες
φαίνεται καινούριο
κάτω απ’ το μοναδικό ουρανό.
---
Από την νέα ποιητική συλλογή του Σιδέρη Ντιούδη, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αιώρα. Πληροφορίες εδώ.
